وقتی قافیه به تنگ امد می نویسند و می خوانند انچه خود می پسندند . دشمن را می بینند و می خوانند برجام . ترور را می بینند و می خوانند صلح خاورمیانه ، بی برنامه گی و بی نظمی و بلاتکلیفی و در نهایت خستگی را می خوانند اقتصاد ازاد ، دزدی و رانت خواری و رای دوستان را می خوانند خصوصی سازی و بازدید بیمارستان را می خوانند رفتار انتخاباتی.
و ما گفتیم انتخاب کنید انکه برنامه داشته باشد گفتند روحانی ،
گفتیم از کوزه تراود هر انچه که در اوست گفتند روحانی ،
گفتیم مملکت تعطیل ، شهرک های صنعتی تعطیل ، برجام تعطیل ، دولت تعطیل گفتند روحانی ،
گفتیم اقتصاد ازاد ، دزدی ازاد ، گوش دولت آزاد ، کرونا آزاد گفتند روحانی ،
گفتیم پول مملکت در جیب نوکیسه های ژن خوب و گفتند روحانی ،
گفتیم این برجام شد بردگی اروپا و گفتند روحانی ،
گفتیم پس همه مان بسوزیم و بمانیم در این گفتمان ، بدانیم وقتی حماقت در شناخت افراد داشته باشیم نتیجه اش جز هجوم احمق ها نمی شود .
