22 بهمن و الله اکبر

 

سلام

شب 22 بهمن همیشه با حاج حسین نصیری به پشت بام می رفتیم :

تلویزیون : ساعت 9 الله اکبر . صدای وزیر شعار با ان صلابت به گوش رسید. بابا گفت ما رفتیم الله اکبر .

من نشسته بودم مردد در رفتن به کوچه بودم خجالت می کشیدم مردم مرا ببینند . دلم نمی امد نروم . به امام و این انقلاب خیلی ارادت داشتم و می خواستم حتما بروم و الله و اکبر بگویم . الله اکبر صدای بلندی از کوچه  امد . دیگر معطل نکردم رفتم دم در دیدم بابا دارد می گوید الله اکبر . از انطرف هم صداهایی به گوش می امد : الله اکبر . صدای اقای صفایی از انطرف خیابان هم امد . بلند گفتم الله اکبر مهدی هم امده بود کنار بابا ایستاده بود او هم الله اکبر می گفت . بابا گفت : الله اکبر همسایه کناری هم گفت الله اکبر همسایه روبرویی هم گفت الله اکبر . حالا بعد از چند دقیقه صدای الله اکبر در کل پایگاه می امد . دیگه خجالت نمی کشیدم  کنار بابا می گفتم الله اکبر این اخرین الله اکبری بود که همگی با هم گفتیم . نه یک بار هم با بابا بعدا الله اکبر گفتم وقتی داشتم بابا را درزیر سنگ لحد تنها می گذاشتم الله اکبر بابا جان خدانگهدار.

صدای تلویزیون بلند شد : هموطنان به مناسبت چهل سالگی انقلاب اسلامی راس ساعت 9 باید الله اکبر بگوییم و من بلند شدم که بروم بالای پشت بام : خب خانم ما رفتیم محمد صالح  هم گفت من هم می ایم امیر حسین مردد بود نگاهی به اون کردم و معطل نکردم و فریاد زدم الله اکبر.

روز دیگر 22 بهمن

سلام

چند روز دیگر 22 بهمن است

چند روز دیگر می خواهیم جشن کوشش و تلاش برای این مملکت بگیریم

صدای بابا به گوش می رسد:

افشین من رفتم راهپیمایی - اقای صفایی و اقای طالقانی هم می ایند. صدا دور شد . ای بابا این بابای ما هی به ادم یک چیزی می گوید ( قربانش کاش الان هم می گفت ) آمــــــدم . با صدای بلند گفتم

اره دوستان داریم جشنی را بر پا می کنیم که یک ادم از یک کشوری به اسم امریکا ما را تهدید به قحطی می کند.

هزینه این انقلاب که با خون شهدا به بانک هستی پرداخت شده کم هزینه ای نیست

هزینه ای با تمام وجود من و خانواده ام و تمام خانواده شهدا درک کرده اند.

حال ما این جشن انقلاب را با تمام وجود برپا می کنیم . سالها نشستیم جنگ با عراق را که هیچ بعید نیست از طرف شاه برای تقدیم به این مردم با دست صدام و کشورهای اروپایی انجام شد .

اقا ندا و صدا و تصویر شما این ملت را با مشتی گره کرده در برابر تمام دشمنان به معرکه می خواند . حیف از همراهانی که برای  پول و ثروت اندوزی از خون شهیدان شربتی ساختند و این صلابت را به تمسخر گرفتند که مرگ ارزانی انان باد

همراهانی که قدرت این ملت را به فراموشی سپردند که در امتحان انقلاب مردود شدند و باید سر مشق انقلاب را بار دیگر با خون شهیدان برایشان نوشت تا به یاد بیاورند مشق ما نه شرقی و نه غربی بو و هست .

باید گفت اقای روحانی بار دیگر سرمشق را بنویس . بار دیگر بخوان نوشته ها را بخوان نه شرقی و نه غربی ، بنویس با خون پدران ما بنویس می گویی خشک شده نترس خون ما هست تا این قلم شما خشک نماند . اصلا از دل همان قلم می جوشد . همه هستیم ، همه هستیم